Sevgili Günlük;

Üniversitede okuduğum 5 yıl boyunca kız öğrenci yurdunda kaldım. (yanlış anlaşılmasın 1 yıl hazırlık okudum -sınıfta kalma ve alttan ders bırakma yok , çalışkan bir öğrenciydim yani!)

İnek bir öğrenci olmamdan mütevellit, hayatımın en keyifli geçmesi gereken yıllarını da, ders çalışıp başarılı bir öğrenci olmak gayretiyle bünyeme zehir etmiş bir birey olarak da ayrıca kendimi tebrik ediyorum.

Bu günlere kadar sağsalim gelmiş olmamda ki en büyük teşekkürü ise uykusuzluk, nescafe ve suya borçluyum.

Kız yurdunda kaldığım dönemlerde, yurtta ortak kullanımımız için koridorlara konulmuş 19 litrelik galonların takıldığı sıcak-soğuk su makineleri vardı. Her istediğimiz zaman maalesef mutfağı kullanamıyorduk öyle. Özellikle en zor zamanlar o dönemlerde insomniak bir hatun olan ben için çok sancılı geçmişti malesef.

Geceleri yarasa gibi yurt koridorlarında dolanırdım hep 😛 Millet pirelerini uçuştururken ben ise yurdun içinde fink atardım. Bizim katta su bittiyse, gidip başka katlardan su çalardım. Surahimi, kettle’ımı, su şişelerimi ve kahve bardaklarımı doldurmak için bütün yurdun su stoklarını sömürürdüm 😛

Kahvaltıda milletin “gece suyu yine bitirmişler!” çemkirmeleri ve zerzenişleri arasında gece yakalandığım arkadaşlar tarafından adımın zikredildiğini de çok duymuş olup hiç sesimi çıkarmadığım ve üstüme alınmadığım da vakidir,

Yurtta adımı “su perisi” takmışlardı. 30 kişilik koridorun günlük su stoğunun yarısını tek başıma bitirip, diğer katlardan da gizli gizli su tırtıkladığım için bana su perisi diyorlardı 😛 Artık kimse kızıp söylenmiyordu bana, insomniak bir hatuna bulaşmamaları gerektiğini çok geçmeden öğrenmişlerdi çünkü !

Nescafe ise, meyve suyu gibi bir şeydi benim için. Çay içemem ama nescafe’siz de yapamam. O zamanlar günde rahat 5-6 kupa nescafe içiyordum ama “double shot” öyle normal insanlar gibi değil yani. 6 kupayı geçince halisülasyon bile görülüyormuş, tecrübeyle sabittir 😛

Şimdi nerden geldi bütün bunlar aklıma, ofiste suyum ve kahvem bitti sanırım ondan 😛

Artık su için sipariş versem iyi olacak, kahve için de bir koşu market yapmak gerek !

-Bu arada artık insomniak değilim!

ps. Bir de uyuyakaldığım için akşam yemeğini kaçırmış olmamdan dolayı, ton balığı ve brownie maceram var ki, sormayın gitsin 😛 – onu da anlatırım bir ara!

Aysun CAN

 

-OLIBANUM- · MAKALELERİM · MY DIARY · SEVGİLİ GÜNLÜK